รัฐธรรมนูญฉบับที่ 5
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2492
28 / มีนาคม / 2565
ประกาศใช้ : 23 มีนาคม 2492
ที่มา : จัดทำโดยสภาร่างรัฐธรรมนูญ ซึ่งตั้งขึ้นตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว)
แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2491 แล้วนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายเพื่อทรงลงพระปรมาภิไธย และประกาศใช้
สิ้นสุด : 29 พฤศจิกายน 2494 เนื่องจากคณะรัฐประหารซึ่งเรียกตัวเองว่า “คณะบริหารประเทศชั่วคราว”
ภายใต้การนำของ จอมพล ป. พิบูลสงครามทำการ “รัฐประหารเงียบ”
อายุการใช้บังคับ : 2 ปี 8 เดือน 6 วัน
จำนวน : 188 มาตรา
องค์ประกอบของฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหาร
รัฐสภา ประกอบด้วย
- วุฒิสภา ประกอบด้วย ประกอบด้วย สมาชิกจำนวน 100 คน มาจากการเลือกและแต่งตั้งโดยพระมหากษัตริย์
- สภาผู้แทน ประกอบด้วย สมาชิกซึ่งเลือกตั้งจากราษฎร
โดยใช้เกณฑ์คำนวณจำนวนราษฎรในแต่ละจังหวัด 150,000 คน ต่อสมาชิก 1 คน
คณะรัฐมนตรี ประกอบด้วย นายกรัฐมนตรี 1 คน และรัฐมนตรีไม่น้อยกว่า 15 คน แต่ไม่มากกว่า 25 คน
หมายเหตุ มีพระบรมราชโองการประกาศใช้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2475 และรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมว่าด้วยนามประเทศ พุทธศักราช 2482 และรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมว่าด้วยบทเฉพาะกาล พุทธศักราช 2483 ไปพลางก่อน ตั้งแต่วันที่ 29 พฤศจิกายน 2494 และให้สภาผู้แทนราษฎรดำเนินการปรับปรุงรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ (ประกาศในราชกิจจานุเบกษาลงวันที่ 6 ธันวาคม 2494)